แซวลูกเสร็จก็นึกถึงตอนตัวเองเด็กๆ อากงก็เล่าว่าป่าป๊าก็แปลงเนื้อกับเขาเหมือนกัน รู้สึกว่าจะเป็นท่อน"แต่ถึงรบไม่ขลาด" กลายเป็น "แตะก็แตะไม่ขาด" จนโตมาก็ยังไม่เข้าใจว่าตัวเองร้องไปได้ยังไง
มีใครมีประสบการณ์แบบนี้กันอีกบ้าง แวะมาเล่าสู่กันฟังหน่อยนะครับ
